Ο πρώτος τίτλος λοιπόν είναι γεγονός, και παρ ότι η ομάδα έχει ακόμα πολλά να δώσει (και ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλοι), δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε μερικούς μάνατζερς που βοήθησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο να φτάσει η ομάδα εδώ που είναι με τη μορφή που έχει, και έδωσαν διαφορετικό χρώμα στο παιχνίδι ανά τις σεζόν.
Πάμε λοιπόν, γιορτινές μέρες που έρχονται να μοιράσουμε λίγη αγάπη:Ευχαριστίες – Αφιερώσεις - Αποθεώσεις:Σε αυτόν που πίεσε για το restart:
IvkovicΉταν αυτός που επέμενε στην επανεκκίνηση, σαν αιώνιος οπαδός της προπόνησης, μετά από την αποτυχημένη απόπειρά μου για άνοδο στην Α1 τη Σεζόν 36. Τότε είχα αγοράσει 2 σουπερσταρ και έναν φημησμένο 24-25 χρονών, μιας και το ροστερ ήταν αρκετά γερασμενο. Το πλάνο ξεκίνησε με την έλευση του Νίξον μεσούσης της Σεζόν 38. Λίγους μήνες μετά έγινε το draft του Τσιόμπα και λίγο αργότερα ο βιονικός Gabriel ήρθε για να συμπληρώσει τη τριάδα. Οι πωλήσεις των 3 που προπονούνταν μέχρι τότε έφεραν λεφτά που έγιναν led φώτα και plexi glass στο γήπεδο, καθώς και 6άρηδες γυμναστές για να γίνει ο 52 σκιλλ (τότε) Τσιόμπα παίκτης. Δεν ξέρω αν θα ανέβαινα με τέτοια φόντα ποτέ Α1 αν δεν προπονούσα 18χρονα, γιατί δεν μου αρέσει να αγοράζω και να πουλάω παίκτες γρήγορα. Θέλω να δίνω συντάξεις σε όποιον είναι τίμος και ματώνει τη φανέλα, κάτι που δυσκολεύει την οικονομία της ομάδας όταν δεν υπάρχει προπόνηση στο πλάι. Cheers to Ivko λοιπόν που με έπεισε να απαρνηθώ τα σουπερσταράκια μου (τουλάχιστον στη 1η ομάδα

) και να κάνω πλάνα για τίτλους
Σε όσους ενέπνευσαν/βοήθησαν πριν και κατά τη διάρκεια: Legend, terastiousp, Stelaios, maddog & Greece NT team καθώς και πολλοί πολλοί άλλοι
H πορεία της ομάδας ξεκίνησε με ησυχία, μιας και πέρα από ξεχωριστά μηνύματα σε μάνατζερ δεν το χα ιδιαίτερα με τα Φόρουμ. Τα έχω ξαναπει και δεν θέλω να γίνω γραφικός, αλλά η επικοινωνία και συζητήσεις με τους παραπάνω σίγουρα βοήθησε στο να είναι η ομάδα εδώ που είναι σήμερα.
Για αυτόν που δεν έχω αναφέρει κάτι είναι για τον 3ο της παρέας της ΙΙΙ.5, Legend. Ακόμα θυμάμαι τις βολές του Yerel στον αγώνα με τον Mloty, να παρακολουθώ και να χαίρομαι με τη χαρά μάνατζερ που είχαμε ελάχιστες σχέσεις. Τι να πεις για αυτή την ομάδα. Οι τίτλοι μιλάνε από μόνοι τους. Αποθέωση και δημόσια.
Cheers και σε κάθε άλλο manager που δεν ανέφερα που κατά καιρούς βοήθησε στο project.
Στον μισητό που πάντα ήταν εκεί:
Kung FluΚρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Όπου και να πήγαινα ήταν εκεί. Ξεκινήσαμε από την ΙΙΙ.5 με τον Άλεξ (που δυστυχώς δεν άνοιγα φόρουμ ούτε με ένταλμα). Μετά ήρθε και με βρήκε στην αγαπημένη ΙΙ.4. 4 σεζόν τον άντεξα και είπα να πέσω να ηρεμίσω. Αμ δε. Με το που ξανα-ανέβηκα τσουπ πάλι εκεί. ΙΙ.4. Από μακριά λέω και πάμε πάλι ΙΙΙ. Κάνω λοιπόν το παιχνίδι μου στη ΙΙΙ, και όταν έρχεται η ώρα να ξανά-ανέβω, πέφτω πάλι με Σουπερνοβα (ΙΙ.2). Πλάκα μας κάνει το μηχάνημα λέω. Έκανε την απόφαση του restart πιο εύκολη! Να φύγω να μη τον βλέπω! Ευτυχώς στην άνοδο προς την Α1 πέρασα από την ΙΙ.1 και ηρέμησα. Ζήλεψε βέβαια πάλι, και είχε βαρεθεί το tanking στη ΙΙ.2 και είπε να μας έρθει κ εδώ. Πλέον ήταν κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενος, κι ας έχει αντι-αεροπορικά τελευταίας τεχνολογίας στην άκρη

.
Τέλος:
Σε όλους όσους έκαναν την Α1 να αξίζει την αναμονήΌλους όσους (πέρα από τους παραπάνω) συνέβαλαν στο να έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και ένα ενεργό φόρουμ.
Και τώρα η έξοδος στην «Ευρώπη»

.