•Γενικό Σχόλιο :
•Στα πλαίσια της αναβάθμισης των κανονισμών που πρέπει να κάνουν όλες οι ¨ζωντανές¨ αθλοπαιδιές, έτσι και το μπάσκετ, προχώρησε σε μια ακόμα αναβάθμιση.
•Άλλωστε είναι από τις αθλοπαιδιές με παράδοση στις (σχετικά συχνές) αλλαγές των κανονισμών του, σε σχέση με τις υπόλοιπες, στην προσπάθεια βελτίωσης του θεάματος που προσφέρει!
•Επειδή λοιπόν η επίθεση, ως επί το πλείστον, είναι αυτή που προσφέρει στο θέαμα και την δημοτικότητα ενός παιχνιδιού, έτσι όλες οι αλλαγές είναι προς αυτήν την κατεύθυνση, να δώσουν πλεονέκτημα στην ομάδα που επιτίθεται.
•Ένας ακόμα βέβαια λόγος των αλλαγών, είναι η ακόμα μεγαλύτερη προσέγγιση του πρωταθλήματος πέρα από τον ατλαντικό, του Ν.Β.Α δηλαδή. Μιας και έτσι οι αμερικανοί παίκτες που έρχονται στην γηραιά ήπειρο θα προσαρμόζονται ευκολότερα. Το κύριο λοιπόν σκεπτικό των συγκεκριμένων κανονισμών είναι να δώσουν περισσότερο ΧΩΡΟ στην ομάδα που κάνει επίθεση και φυσικά να αναγκάσουν την άμυνα, να αμυνθεί σε μεγαλύτερο αντίστοιχα χώρο.
Μικραίνοντας το πλάτος της ρακέτας (αλλαγή 1η άρθρο 2.4.3) στο κάτω μέρος της κατά 1 μέτρο περίπου, αλλά και μεγαλώνοντας το τρίποντο στα 6,75μ (6,6μ απέναντι από το low post) (αλλαγή 2η άρθρο 2.4.4), όχι μόνο μικραίνουν την απόσταση τις χαμηλής θέσης (low post) με το καλάθι (κατά 0,25μ περίπου) αλλά και μεγαλώνουν την απόσταση ανάμεσα στην χαμηλή θέση (low post) και το τρίποντο της πλευράς που θα είναι η μπάλλα (δυνατή πλευρά) (κατά 0,60μ περίπου). Αυτά τα 0,25μ πιο κοντά στο καλάθι που θα μπορεί να παίρνει ο επιθετικός την μπάλλα, είναι σημαντική διαφορά, στην απόσταση που θα μπορεί να παίρνει θέση, χωρίς να κινδυνεύει με παραβίαση των 3ων δευτερολέπτων μέσα στην ρακέτα. Σε συνδιασμό μάλιστα με την ¨No-charge semi-circle area¨ (ημι-κύκλιο μη χρέωσης επιθετικού φάουλ) (αλλαγή 4η άρθρο 2.4.7) το πλεονέκτημα του επιθετικού γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Έτσι όχι μόνο δημιουργεί αμυντικό πρόβλημα σε αυτήν την θέση (στο ένας εναντίον ενός), αλλά θα δυσκολεύει και την άμυνα στο να δώσει βοήθεια - να στείλει δεύτερο παίκτη δηλαδή - μιας και μεγαλώνει η απόσταση της χαμηλής θέσης και με το τρίποντο, είτε από την δυνατή πλευρά (πλευρά που βρίσκεται η μπάλλα) είτε από την αδύναμη πλευρά (απέναντι από την μπάλα). Το μεγάλωμα της ζώνης των 3ων πόντων λοιπόν, σε συνάρτηση με το ¨πλησίασμα¨ της χαμηλής θέσης προς το καλάθι, θέλει να αναγκάσει το ¨άπλωμα¨ της άμυνας σε μεγαλύτερο χώρο, να την κάνει δηλαδή να βγει να κυνηγήσει τους επιθετικούς μακρύτερα από το καλάθι. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα οι αμυντικοί όχι μόνο να έχουν μεγαλύτερο χώρο που θα πρέπει να ελέγχουν, αλλά και θα πρέπει φυσικά τώρα, να διανύσουν μεγαλύτερη απόσταση για να πετύχουν την αλληλοκάλυψη, είτε παίζουν ζώνη είτε ¨man to man¨. Αυτό είναι πλεονέκτημα και για τους περιφερειακούς παίκτες της επίθεσης, που τώρα θα έχουν μεγαλύτερους χώρους για διείσδυση.
Τοποθετώντας τις ¨πλάγιες γραμμές επαναφοράς¨ (αλλαγή 3η άρθρο 2.4.6) 8,325μ από την τελική γραμμή (endline) της επίθεσης. Η επίθεση κερδίζει τον χώρο (και τον χρόνο) που χρειάζεται (5,675μ), μετά από κάθε τάιμ άουτ που παίρνει (τα 2 τελευταία λεπτά), για να απειλήσει το αντίπαλο καλάθι με λιγότερες πάσες ακόμα και με μία, ίσως και χωρίς την ανάγκη ντρίμπλας, αλλά και βέβαια είναι πιο εύκολο να γλυτώσει από πιθανή πίεση και λάθη.
Η αλλαγή που σχετίζεται με το ρολόι των 24 δευτερολέπτων (αλλαγή 5η άρθρο 29.2.1) δίνει περισσότερο χρόνο στην επίθεση κάθε φορά, που μετά από φάουλ ή άλλη παράβαση της άμυνας, επαναφέρει την μπάλλα από το πίσω μέρος του γηπέδου. Αλλά στο μπροστά μέρος ο χρόνος ή θα συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε (όταν είναι πάνω από τα 14¨) ή θα επαναφέρεται στα 14¨ (όταν είναι κάτω από τα 13¨).
Αποτέλεσμα στο παιχνίδι (εφαρμογές – ανάγκες):
Για την ΕΠΙΘΕΣΗ: Προσανατολισμός σε περισσότερες επιθέσεις από την χαμηλή θέση (Low Post). Αναβάθμιση του ρόλου των βαριών δυνατών σέντερς (Centers). Τα ...ΠενταροΤεσσάρια θα περιοριστούν σε δευτερεύοντα ρόλο από πρωτεύοντα τώρα.
Για την ΑΜΥΝΑ: Μεγαλύτερη προσ