Μετά τον 1ο τελικό είχα ανακουφιστεί γιατί έφυγε η πιο δύσκολη δοκιμασία και περίμενα στα επόμενα παιχνίδια να έχουμε τουλάχιστον ίδιες καταστάσεις αλλά και ίδιο ενθουσιασμό.
Τελικά οι καταστάσεις των επόμενων παιχνιδιών ήταν η μέρα με την νύχτα αφού του Αετού οι παίκτες έπεσαν αισθητά ενώ εμένα ανέβηκαν. Στον 2ο τελικό αποφάσισα να παίξω στην δύναμη μου περιμένοντας ότι ίσως ο Αετός δεν θελήσει να ρισκάρει και κάνοντας απλά τα "βασικά" να φέρει την σειρά στο 1-1. Οι τακτικές των δύο ομάδων και ο αγώνας επιβεβαίωσαν το σκεπτικό μου. Η εσωτερική πρόβλεψη πάλι μπήκε επειδή ήθελα να δώσω στο Αετό να καταλάβει ότι δεν θα μπορέσει να παίξει την δύναμη του χωρίς να έχει μια πρόβλεψη πάνω του.
Περίμενα να λειτουργήσει λίγο καλύτερα η άμυνα μου στον 2ο αγώνα να πω την αλήθεια. Γενικά η δύναμη της ομάδας μου φέτος είναι ξεκάθαρα η άμυνα. Σε κανένα επίσημο παιχνίδι δεν δέχτηκε φέτος τριψήφιο αριθμό πόντων ενώ μέχρι τον 2ο τελικό η χειρότερη επίδοση της ήταν οι 95 που έφαγε στην έδρα των μετέπειτα πρωταθλητών του Β3. Ο Αετός ήταν τρομακτικός και ισοφάρισε αυτή την επίδοση κερδίζοντας απίστευτα πολλά φάουλ από τους παίκτες μου.
Πηγαίνοντας στο 3ο παιχνίδι έπρεπε να κάνω αντίστοιχα εγώ τα "βασικά" έτσι ώστε να φτάσω στην νίκη και τον τίτλο. Επέλεξα να μην ρισκάρω με πρόβλεψη ελπίζοντας ότι ο Αετός είχε πάρει το μήνυμα και θα δοκίμαζε κάτι άλλο για να πάρει το μαξιμουμ απο τις προβλέψεις. Στην άμυνα θεώρησα ότι είτε θα έριχνε πρόβλεψη εσωτερικά είτε θα τα έπαιζε όλα για όλα με μία ζώνη 3-2. Κοιτώντας προηγούμενους αγώνες και το πόσο τρομακτική είναι η 3-2 ζώνη του προτίμησα να πάω σε μία πιο σίγουρη λύση και να παίξω εσωτερικά ακόμα και αν είχα -1 πρόβλεψη. Για καλή μου τύχη μου "έφτασαν" οι επιλογές μου και κατάφερα να υπερασπιστώ την έδρα μου κατακτώντας το 4ο πρωτάθλημα μετά από απουσία 2 σεζόν.
Έχω ξαναπεί ότι θέλω πολύ να ξεκινήσω την διαδικασία του rebuild αλλά δεν μου πάει η καρδιά να διαλύσω μία ομάδα που καταφέρνει τις 6 τελευταίες σεζόν να βρίσκει τον δρόμο για έναν τίτλο. Με τα 4 πρωταθλήματα πιάσαμε δύο ιστορικά σωματεία (Ατσαλακωτους, Σπαρτιάτες) ενώ με τον 8ο τίτλο μειώθηκε η διαφορά από την 4η θέση των τροπαιουχων που κατέχουν οι Ατσαλάκωτοι με 10. Πάντως ακόμα και αν δεν καταφέρω να πάρω τίποτα άλλο από εδώ και πέρα είμαι πολύ ευχαριστημένος από την πορεία της ομάδας μου. Εξάλλου έχω πει ότι ξεκινώντας το παιχνίδι δεν περίμενα να παίξω ούτε μέχρι την ΙΙ.
ΥΓ.1
Όντως ο Κατσίμπαλος λύτρωσε τον Μαμαλάκη με αυτό το πρωτάθλημα! Για να είμαι δίκαιος βέβαια ο πρώτος Έλληνας που πήρε πρωτάθλημα με την ομάδα ήταν ο Προβοκέντιος Αποστολίδης αλλά σίγουρα ο ρόλος του δεν ήταν ο ίδιος με του Κατσιμπαλου πόσο μάλλον με του Μαμαλάκη! Το MVP που πήρε ο Πάκης ήταν επίσης μία μορφή λύτρωσης του Μαμαλάκη αφού εκείνη την χρονιά είχε βγει 2ος σε ψήφους! Για να είμαι δίκαιος όμως ο Κατσίμπαλος είναι μέσα στην καρδιά μου αλλά ο Μαμαλάκης είναι ο αγαπημένος μου παίκτης από αυτούς που πέρασαν από την ομάδα μου και θα ήθελα πολύ να μπορουσα να τον βάλω στο Hall of Fame.
ΥΓ2.
Ήθελα να κάνω ένα μίνι αφιέρωμα πριν τους τελικούς αλλά δεν πρόλαβα. Πάντως για όποιον δεν το έχει προσέξει όποτε συναντιούνται τεράστιους και αετός εκτός κανονικής περιόδου ο νικητής της αναμέτρησης παίρνει κούπα! Και αν για το πρωτάθλημα είναι λογικό αφού μπορούμε να συναντηθούμε μόνο στους τελικούς στο κύπελλο έχει γίνει επίσης 3 φορές τις σεζόν 50-51-52 όπου οι δύο ομάδες συναντήθηκαν με τους τεράστιους να παίρνουν τα πρώτα δύο κύπελλα (50-51) και τον αετό να σηκώνει το φετινό!(52)
ΥΓ3
Προβλέπω την πιο ανταγωνιστική Α1 που έχω ζήσει την επόμενη σεζόν αφού βλέπω 4 ομάδες που θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν άλλες σεζόν με βάση τα ρόστερ που έχουν διαμορφώσει και θα διαμορφώσουν... Περισσότερα από τον μπουκερ Αιμαρ!
ΥΓ 4
Μίας που είπα Αιμαρ καλώς μας ήρθες πάλι. Έτοιμοι να σπάσουμε τα κοντέρ σε μηνύματα!
Last edited by τεράστιος at 3/21/2021 8:57:45 PM