Μια φορά κι έναν καιρό,όταν είμασταν παιδιά, βγαίναμε στη γειτονιά και παίζαμε. Παίρναμε δύο πέτρες και τις κάναμε τέρμα για να παίξουμε μπαλίτσα (μονό ή γερναμικό ή πεναλτάκια). Αν είχαμε κορίτσια παίζαμε μήλα, ενώ αν δεν είχαμε μπάλα (λέμε τώρα), το γυρνούσαμε στο κρυφτό και το κυνηγητό, αγαλματάκια ακούνητα, ενώ στο τσακίρ κέφι το καλοκαίρι το μενού περιλάμβανε μέχρι και κρυμμένο θησυαρό. Και όταν μαζευόμασταν σπίτι λατρεύαμε να διαβάζουμε κόμιξ με ήρωες τον Μίκυ Μάους, τον Ντόναλντ και τον Σκρούτζ. Οι καιροί όμως άλλαξαν. Οι επόμενες γενιές άρχισαν να εντριφούν στα ηλεκτρονικά παιχνίδια μέ τις κονσόλες την θέση των οποίων παίρνουν τα ταμπλέτς και οι υπολογιστές. Για όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα ακόμα ο σοφός γέροντας γνωρίζει τα αίτια που τα προκάλεσαν, κι έτσι τα κατανοεί. Τα πάντα όλα εκτός από ένα...πως ο άμπαλος Αλέξανδρος εξελίσσεται σε διεθνούς φήμης Coach!
Το πότε θα λύσει και αυτόν τον γρίφο παραμένει άγνωστο. Ξέρουμε όμως ένα πράγμα ' αν στο πήγαινε ακούει το άσμα Equador, στην επιστροφή στα αυτιά του θα ηχεί το --->
(https://www.youtube.com/watch?v=2syiIGRsyvI) 
ΥΓ: Καλή επιτυχία φιλαράκι
Last edited by stelaios at 9/14/2016 5:15:41 PM