Ευχαριστώ πολύ για το ποστ Ηλία!
Μου αρέσουν τέτοιες ιδέες και εννοείται ότι κολακεύομαι όταν διαβάζω κάτι καλό για την ομάδα μου και εμένα.
Ο Νεκτάριος και ο Γιώργος ήταν οι βασικοί μου μέντορες στο παιχνίδι και χωρίς την βοήθειά τους δεν ξέρω καν αν θα είχα φτάσει στην Α1 ή αν θα έφτανε ο Κύριλλος στην Εθνική. Τους ευχαριστώ ξανά για αυτό όπως και άλλα παιδιά όπως τον Χρήστο, τον Σταύρο, τον Αλέξανδρο και άλλους.
Αν και εχει πολλες καλες στιγμες στο παιχνιδι νομιζω οτι η κορυφαια του ειναι η χρονια που ο Κυριλος καλεστηκε στην εθνικη και οχι το πρωταθλημα της σεζον 31.
Η αλήθεια είναι ότι είχα αρρώστια με το να κληθεί στην εθνική ο Κύριλλος. Πάλευα κάθε εβδομάδα για αυτό επί σειρά ετών.
Αλλά και το πρωτάθλημα είναι πρωτάθλημα όπως και να το κάνουμε.
Η καλύτερη στιγμή είναι το να προετοιμάζεσαι με πάθος για το επόμενο ματς και να το ζεις και να το πανηγυρίζεις. Όποιο κι αν είναι αυτό. Το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια αυτό, δεν είναι κλισέ.
Οι δύο νίκες που θυμάμαι περισσότερο στο ΒΒ στην έδρα μου είναι πάντως από τη σεζόν του πρωταθλήματος. Ο τελικός περιφέρειας με τον Μαμού και ο 3ος τελικός με τον τον ΘΕΟ.
Από ήττες ξεχωρίζω τον αποκλεισμό στους 16 του Β3 από έναν Τούρκο. Με έχουν πονέσει πολλές αλλά εκείνη ήταν ξεχωριστή ήττα.
Λοιπόν Ηλία εξαιρετική δουλειά αλλά φίλε σου ζητάω να κάνεις κάτι αντίστοιχο και για τα εκτός έδρας! χαχαχαχα
Το # 19 δεν το βρίσκω εξαιρετικά κολακευτικό! χαχαχαχαχα