BuzzerBeater Forums

Γενικά δεν μιλάω πολύ και δεν συμμετέχω ιδιαίτερα στο φόρουμ του παιχνιδιού, αλλά παίζω κάπου 5 χρόνια, προσπαθώ να σας διαβάζω όσο περισσότερα μπορώ και έχω κάνει διάφορα πειράματα με την ομάδα μου. Έτσι, νομίζω ότι καλό θα κάνει να αναφέρω κάποιες διαπιστώσεις μου σχετικά με το παιχνίδι.

1. Ο χρόνος
Σαν λαός έχουμε το μειονέκτημα να είμαστε ανυπόμονοι και ενίοτε, βιαστικοί. Αυτό το παιχνίδι, όμως, δεν είναι δρόμος 100 μέτρων. Περισσότερο μοιάζει με μαραθώνιο. Θέλει υπομονή, σχεδιασμό, φαντασία, μεράκι, αντίληψη για το μπάσκετ και πάνω απ' όλα θέλει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε όλοι, έστω λίγο, τη φιλοσοφία του παιχνιδιού. Ας τα πάρω ένα-ένα για να γίνω κατανοητός.

2. Το γήπεδο
Τα έσοδα από το γήπεδο φτάνουν περίπου στο 50% των συνολικών εσόδων της ομάδας. Τα υπόλοιπα έσοδα προέρχονται από εμπορικές δραστηριότητες (που το παιχνίδι δεν μας παρέχει τη δυνατότητα να διαχειριστούμε) και από το τηλεοπτικό συμβόλαιο (το οποίο, επίσης, δεν μπορούμε να διαχειριστούμε).

Σε μια καλή χρονιά της ομάδας ή έστω, μετά από μια σειρά σημαντικών νικών (ιδίως αν κερδίσουμε τον "ανταγωνιστή" μας), αυξάνεται η ικανοποίηση των φιλάθλων μας, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα εισιτήρια και τα έσοδα της ομάδας, στους εντός έδρας αγώνες της.

Το γήπεδο, λοιπόν, είναι κομβικό σημείο, για μια σωστή οικονομία. Δεν είναι δυνατόν, με ένα μικρό γήπεδο, να αντέξει μια ομάδα να πληρώνει μεγάλους μισθούς, ώστε να έχει στις τάξεις της καλούς παίχτες. Προσωπικά, σαν πρώτη συμβουλή σε κάθε νέο παίχτη θα του έλεγα "άσε τις μεταγραφές, φτιάξε γήπεδο".

Με αυτή τη σκέψη έκατσα και το τερμάτισα.
Έφτιαξα αυτό το γήπεδο. Δεν μπορεί να χτιστεί ούτε μια θέση παραπάνω.


Όπως βλέπετε το γήπεδο ΔΕΝ γεμίζει.
Αλλά μια προσέλευση περίπου στις 22.000 κόσμου (τουλάχιστον στην IV) είναι εφικτή. Τα έσοδα σε κάθε εντός έδρας αγώνα είναι περίπου 160.000$/αγώνα (με τις χαμηλότερες τιμές εισιτηρίων). Σε μια σεζόν οι εισπράξεις εισιτηρίων ανέρχονται περίπου σε 1,8 εκατομμύρια.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι κάθε νέος παίχτης αλλά κι όσοι δεν το έχουν κάνει πρέπει πρώτα να επενδύσουν στο γήπεδό τους. Πέραν του ότι με ένα μεγάλο γήπεδο, δεν χρειάζεται "παιχνίδι" με τις τιμές των εισιτηρίων (προσωπικά, βαρέθηκα να αλλάζω διαρκώς τιμές ψάχνοντας τη χρυσή τομή κι έτσι τις έχω αφήσει σταθερά στη χαμηλότερη τιμή) η βελτίωση της οικονομίας είναι θεαματική.

2. Ο προπονητής
Ο προπονητής είναι γενικά κάτι δύσκολο και δαπανηρό στο Buzzerbeater. Η μηχανή του παιχνιδιού σίγουρα χρειάζεται βελτίωση στο συγκεκριμένο θέμα. Αλλά όπως και να έχει, προπονητή χρειαζόμαστε όλοι. Ένας αξιοσέβαστος προπονητής είναι καλός για αρχή, όπως σωστά λέγεται στο φόρουμ. Στην πορεία του χρόνου και ανάλογα με τα οικονομικά σας, θα χρειαστεί σίγουρα να πάρετε έναν καλύτερο προπονητή.

Ο προπονητής προπονεί κάποιες θέσεις ή ολόκληρη την ομάδα (ανάλογα με τις επιλογές που κάνουμε στην προπόνηση) αλλά το σημαντικότερο είναι ότι βελτιώνει τις ικανότητες των παιχτών. Πράγματι, η βελτίωση του κάθε παίχτη είναι μια αργή διαδικασία και την ίδια στιγμή που βελτιώνετε πχ το "σουτ με άλμα" του PG, την ίδια στιγμή χάνεται χρόνος προπόνησης για τον C σας. Έτσι, η προπόνηση καλό είναι να έχει μια κυκλική συχνότητα, ώστε τελικά να προπονούνται όλοι οι παίχτες μας. Και νομίζω ότι μια προπόνηση δυο θέσεων είναι ικανοποιητικά παραγωγική.

(Part 2)

3. Οι παίχτες
Εδώ θα κάνω μια διάκριση: Παίχτες έχουμε όταν πρωτομπαίνουμε στο παιχνίδι, παίχτες παίρνουμε με τα drafts, παίχτες παίρνουμε με μεταγραφές. Στο μήνυμα αυτό θα αναφερθώ στους παίχτες που έρχονται από τα drafts. Ο καθένας από αυτούς τους παίχτες έχει τη δική του προοπτική (πχ παγκίτης, 6ος παίχτης, ταλέντο, φημισμένος κλπ). Οι παίχτες αυτοί μπορεί να μην είναι οι κορυφές του παιχνιδιού αλλά αν τους δουλέψετε καλά στην προπόνηση, μέχρι τα 24 τους χρόνια θα είναι βασικοί στις ομάδες, ανεξάρτητα από την προοπτική τους. Και όταν θα έρθει η ώρα να τους πουλήσετε θα γίνουν μια από τις σημαντικότερες πηγές εσόδων σας

Επίσης, οι παίχτες με χαμηλότερη προοπτική (πχ βασικός, ή 6ος παίχτης) συχνά έρχονται πιο δουλεμένοι (έχουν καλύτερες ικανότητες) σε σχέση με τους παίχτες που έχουν μεγάλη προοπτική. Αυτό είναι φυσιολογικό. Το δικό τους "ταβάνι" είναι χαμηλότερο και το πιάνουν γρηγορότερα. Θα είναι αξιοπρεπείς στο παιχνίδι και θα σας δώσουν λύσεις, όταν δεν υπάρχουν λεφτά για τη μεταγραφική λίστα.

Μην απορρίπτετε παίχτες, μόνο και μόνο εξαιτίας της χαμηλής προοπτικής τους.
Μπορεί να βγάλουν τη βρώμικη δουλειά, μέχρι να συγκεντρωθούν τα λεφτά για κάτι καλύτερο.
Πάνω απ' όλα, όμως, είναι η συγκέντρωση πόντων για να μπορούμε να κάνουμε καλά drafts. Και, που ξέρεις, ίσως να βγάλουμε τον δικό μας "φημισμένο" παίχτη από αυτά, που θα παίξει στην Εθνική Ελλάδας.

Σημειωτέον, ότι η θέση που αναφέρει το παιχνίδι ως αγαπημένη θέση του κάθε παίχτη δεν είναι κατ' ανάγκη η καλύτερη στην οποία μπορεί αυτός να παίξει. Για να διαμορφώσετε μια άποψη σχετικά με την αξιολόγηση των παιχτών σας και την ικανότητά τους ανά θέση, ιδιαίτερα ικανοποιητικό εργαλείο θεωρώ ότι είναι το
http://www.buzzer-manager.com/

4. Ο ενθουσιασμός του παιχνιδιού
Ένα από τα θέματα για τα οποία βρήκα πολύ λίγες πληροφορίες είναι ο ενθουσιασμός της ομάδας την ημέρα του αγώνα. Το παιχνίδι έχει προκαθορισμένη "διάθεση" το "έτοιμος". Αν ζητήστε από την ομάδα σας να τα δώσει όλα, τότε στον επόμενο αγώνα θα τη δείτε να είναι "συγκρατημένη" ή "κουρασμένη".

Εάν σε έναν αγώνα που πιστεύετε ότι μπορείτε να κερδίσετε παίξετε με χαλαρή διάθεση, τότε στο επόμενο παιχνίδι θα δείτε τη διάθεση της ομάδας να έχει ανέβει σε "συγκεντρωμένοι" ή "διψασμένοι". Η οικονομία ψυχολογικών δυνάμεων φαίνεται να παίζει ρόλο στο παιχνίδι. Όσο καλύτερη η ψυχολογία της ομάδας, τόσο καλύτερες οι εμφανίσεις των παιχτών.

5. Ο χρόνος συμμετοχής
Κάθε παίχτης πρέπει να παίζει κατ' ελάχιστο 48 λεπτά κάθε εβδομάδα, για να διατηρεί τη φόρμα του σε υψηλά επίπεδα και να λαμβάνει πλήρη προπόνηση (εφόσον βεβαίως, προπονούμε τη θέση του). Κατά μέγιστο όριο ο χρόνος συμμετοχής φαίνεται ότι δεν πρέπει να ξεπερνά τα 80 λεπτά. Μετά τα 80 λεπτά αρχίζει να "καίγεται". Άρα θέλουμε χρόνο συμμετοχής από 48 έως 80 λεπτά/εβδομάδα.

6. Τα συστήματα: Εσωτερική απομόνωση και εξωτερική απομόνωση
Αυτά τα συστήματα είναι κάτι σαν το ... pick 'n' roll. Η εσωτερική απομόνωση θα βγάλει τελική πάσα στο ζωγραφιστό του αντιπάλου και συνήθως στον καλύτερο παίχτη που έχουμε εκεί, ώστε ο τελευταίος να προσπαθήσει να σκοράρει. Η εξωτερική απομόνωση είναι κάτι ανάλογο αλλά με εξωτερική επικέντρωση. Θα προσπαθήσει να βγάλει σουτ από την περιφέρεια (μέση ή μακρινή απόσταση) συνήθως με τον καλύτερο παίχτη μας.

Ωστόσο, σε περίπτωση που επιλέξετε εξωτερική απομόνωση αυτό δεν σημαίνει ότι σε ένα παιχνίδι όλοι οι άλλοι παίχτες θα έχουν μηδέν σουτ και ο SG θα έχει 130 σουτ μόνος του. Ή αντίστοιχα, η εσωτερική απομόνωση, δεν σημαίνει ότι σε ένα παιχνίδι όλοι οι άλλοι παίχτες θα έχουν μηδέν σουτ και ο PF θα τελειώσει το παιχνίδι μόνος του. Όπως και στην πραγματικότητα, άλλες φορές το σύστημα βγαίνει κι άλλες όχι. Το play θα βγει κάποιες φορές (και εάν παρακολουθείτε τον αγώνα σας ζωντανά, θα το καταλάβετε ότι βγήκε) και κάποιες άλλες η μπάλα θα καταλήξει σε άλλο παίχτη για drive ή έξω για σουτ. Και τα δυο είναι συστήματα ουδέτερου ρυθμού, πάντως, (όπως και η βασική επίθεση) Για όσους παίζουν γρήγορα, δεν κάνου

Last edited by Sun Tzu at 04/28/2016 09:47:06

(Part 3)

7. Τα σημαντικά "αόρατα" skills
Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο ένας παίχτης που είναι "πελώριος" στο σουτ με άλμα να σκοράρει στην πρώτη περίοδο και μετά να πέφτει...να πέφτει...να πέφτει... Ή να βλέπετε τα ποσοστά του και να λέτε "μα με skill πελώριος έχει μόνο 32% ευστοχία στα σουτ εντός πεδιάς???" Τότε είναι που αρχίζουν οι αστοχίες, τα λάθη και...ο δικός μας εκνευρισμός από το ηλεκτρονικό μας πάγκο.

Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν κάποια ορατά (αλλά στην μηχανή του παιχνιδιού είναι πολύ ορατά skills) που δίνουν στον κάθε παίχτη την ενέργειά του. Πρώτο και καλύτερο είναι η αντοχή. Ένας παίχτης άθλιος σε αντοχή, δεν μπορεί να βγάλει ένα ολόκληρο παιχνίδι χωρίς να σκάσει. Και όταν σκάσει θα αρχίσει τα λάθη και τις αστοχίες.

Για να βγάζει διαρκώς ενέργεια στο παρκέ, χρειάζεται, λοιπόν, να έχει αντοχή. Το κενό μεταξύ δυο πρωταθλημάτων είναι ιδανικό για να προπονηθούν οι παίχτες σε αντοχή. Άλλωστε, η αντοχή είναι ομαδική προπόνηση κι έτσι δεν εξαρτάται από το ποιος θα παίξει 48 λεπτά. Στην αντοχή προπονούνται όλοι, ανεξάρτητα από το πόσο έπαιξαν.

Ένα δεύτερο skill (αυτό είναι πραγματικά αόρατο) είναι η αποτελεσματικότητα της επίθεσης. Αυτό το skill είναι ομαδικό. Δεν έχει να κάνει μόνο με τη χημεία της ομάδας. Η αποτελεσματικότητα της επίθεσης δείχνει πόσο καλά ρέει η κάθε επίθεση, πόσο καλά γίνεται το transition (δηλαδή, η μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση) και η εφαρμογή του κάθε συστήματος. Η αποτελεσματικότητα της επίθεσης εξαρτάται από τον "χειρισμό" και από τις "πάσες". Όσο καλύτερο χειρισμό και όσο καλύτερες πάσες έχουν οι παίχτες τόσο πιο καλά ξεδιπλώνεται μια επίθεση. Άρα, μετά την αντοχή ο χειρισμός και οι πάσες είναι σημαντικό στοιχείο της ποιότητας της επίθεσης για την ομάδα.

Για κάποιους υπάρχει κι ένα τρίτο αόρατο skill: είναι η επιθετικότητα του κάθε παίχτη. Υπάρχουν παίχτες που σε 3 περιόδους έχουν κάνει 6 φάουλ και αποβάλλονται και υπάρχουν παίχτες που σε ολόκληρο παιχνίδι δεν κάνουν ούτε ένα φάουλ. Δεν αποκλείω ότι ενδέχεται αυτό το skill να υπάρχει (όπως θεωρώ ότι υπάρχει κι ένα ακόμα αόρατο skill που λέγεται "ομαδικότητα", καθώς βλέπω παίχτες που θέλουν μια μπάλα μόνοι τους και παίχτες που τελειώνουν σεζόν με διψήφια νούμερα σε ασίστς).

Προσωπικά, θεωρώ ότι τα φάουλ και η επιθετικότητα που βγάζουν κάποιοι παίχτες είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Κατ' αρχάς εξαρτάται από τον ενθουσιασμό της ομάδας. Μια κουρασμένη ομάδα, μια ψυχολογικά πεσμένη ομάδα, μπορεί να κάνει περισσότερα φάουλ και πιο επιθετικά. Ένας κουρασμένος παίχτης, το ίδιο. Ή ένας παίχτης με κακές αμυντικές ικανότητες ή κακή αντοχή (που τον έσκασε στο τρέξιμο ο αντίπαλός του) θα κάνει φάουλ για να τον σταματήσει. Θα βγάλει επιθετικότητα. Οπότε προσωπικά, την επιθετικότητα των παιχτών την αντιμετωπίζω ως έλλειμμα δικό μου. Θεωρώ ότι κάπου κάνω λάθος στην προπόνησή του και ο παίχτης βγάζει επιθετικότητα εξαιτίας μου.

Αν έχω γράψει κάτι λάθος, αν έχω κάνει κάποιο σφάλμα, ζητώ συγγνώμη και παρακαλώ να με διορθώσετε.
Ευχαριστώ και περιμένω σχόλια.

Καταρχας συγχαρητηρια που σπαταλησες λιγο απο το χρονο σου για να γραψεις αυτο το κειμενο. Εχεις ομως καποια λαθη που θα ηθελα να επισημανω.

1ον) εχεις απολυτο δικιο για τη σημαντικοτητα του γηπεδου, αλλα οσο κ να μεγαλωσεις το γηπεδο σου δεν θα ερθει παραπανω κοσμος απο περιπου 22.000 αφου υπαρχει οριο στην προσελευση. Δυστηχως ξοδεψες αρκετα χρηματα ασκοπα.

2ον) ειναι λαθος κατα τη γνωμη μου να προπονεις κυκλικα ολους τους παικτες. Προπονεις 3 παικτες απο 48 λεπτα τη βδομαδα καθε βδομαδα σε μια θεση για να εχεις το καλυτερο αποτελεσμα. Εναλλακτικα μπορεις να προπονεις 6 παικτες σε 2 θεσεις αλλα αν θες να φτιαξεις ενα πραγματικα καλο παικτη δεν το συνηστω. Ισως ομως ειναι καλη επιλογη για καποιον που ξεκιναει τωρα το BB.

3ον) ειναι ασκοπο να προπονεις παικτες με πολυ χαμηλη προοπτικη. Τουλαχιστον ταλεντο πιστευω πρεπει να ειναι ο παικτης που θα προονειτε για να μπορεσει να γινει κατι αξιολογο που θα σας φερει λεφτα οταν τον πουλησετε. Για πραγματικα πολλα κερδη θα προτινα τουλαχιστον σουπερσταρ.

4ον) η προπονηση δε σταματα στα 24. Συνεχιζουμε την προπονηση μεχρι τα 27-29, αναλογα την προοπτικη του παικτη. Διεθνης παικτες προπονουνται μεχρι τα 29 τους χρονια. Σταματαμε την προπονηση οταν "τερματισει" ο παικτης την προοπτικη του ή αν θελουμε να τον πουλησουμε νωριτερα. Νομιζω οτι χανουμε χρημα αν απλα σταματησουμε να προπονουμε καποιον παικτη χωρις λογο

5ον) η αποτελσματικοτητα επιθεσης δεν ειναι καποιο κρυφο σκιλλ. Ειναι ενας αριθμος που βγαζει σε καθε αγωνα μια ομαδα το οποιο οπως σωστα ειπες εξαρταται απο την πασα κ το χειρισμο των παικτων που αγωνιστηκαν. Παιζουν κ αλλα πραγματα ρολο οπως η θεση η αγν κατασταση οι αντοχες κτλ.

6ον) η επιθετικοτητα υπαρχει σαν κρυφο σκιλλ αλλα δεν φταις καπου εσυ. Δεν μπορεις να το επηρεασεις καπως. Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να βαλεις εναν φαουλακια να μαρκαρει καποιον παικτη που δε θα παρει πολλες προσπαθειες για να τον προστατεψεις

Ευχαριστώ!

1. Ίσως να μην ήμουν σαφής, οπότε το διορθώνω. Χρειάζονται οι νέοι παίχτες γήπεδο αλλά ας μην φτάσουν σε ακρότητες (όπως εγώ). Πάντως το γήπεδο είναι σημαντικό κομμάτι για την επιτυχία της ομάδας. Σε αυτό συμφωνούμε

2. Μάλλον παρεξηγήθηκε η έννοια "κυκλική προπόνηση", όπως την περιέγραψα. Λέγοντας "Κυκλική προπόνηση" εννοώ ότι δεν προπονούμε μια ομάδα μόνο στα ριμπάουντ ή μόνο στα σουτ. Πρέπει οι παίχτες να έχουν κι άλλα skills. Οπότε προπονούμε 2 θέσεις (4 παίχτες) ή 3 θέσεις (6 παίχτες) αλλά σε όσο το δυνατόν περισσότερα skills που θα βελτιώσουν το παιχνίδι τους.

3. Δεν είπα να αγοράζει κάποιος παίχτες με χαμηλή προοπτική. Είπα ότι είναι ενίοτε χρήσιμο να κρατάει τα draft που βγάζουν χαμηλή προοπτική για να του κάνουν τη βρωμοδουλειά. Προφανώς, έχεις απόλυτο δίκιο, αν μιλάς για εμπορική προοπτική κάποιου παίχτη.

4. Μετά τα 24 τα skills μου φαίνεται δύσκολο να ανέβουν. Η προπόνηση συνεχίζεται αλλά ο ρυθμός βελτίωσης πέφτει. Ίσως να είναι ιδέα μου αλλά έτσι νομίζω.

5. Συμφωνώ απόλυτα.

6) Στην επιθετικότητα επιφυλάσσομαι. Είχα έναν παίχτη που έκανε πάαααρα πολλά φάουλ. Ήταν καλός αμυντικός, πολύ καλός στα ριμπάουντ και με πολύ καλή τάπα (PF ήταν). Δεν μπορούσα να καταλάβω τι φταίει και κάνει τόσα φάουλ (μιλάμε για εσκεμμένα και 5 φάουλ ανά παιχνίδι - θα ψάξω στο αρχείο μεταγραφών να σου δώσω λινκ να τον δεις). Μια μέρα σκέφτηκα ότι μάλλον αυτός ο παίχτης παίζει σκασμένος από έλλειψη αντοχής. Αποφάσισα να βάλω προπόνηση αντοχής για μια ολόκληρη σεζόν (είπαμε, είμαι ακραίος τύπος!). Όταν έφτασε σε αντοχή "δυνατός" έκανε μόλις 1 με 2 φάουλ σε κάθε παιχνίδι. Από τότε θεωρώ ότι η επιθετικότητα είναι πρόβλημα που πρέπει να βρούμε τρόπο να το λύσουμε εμείς, οι managers.

Και πάλι ευχαριστώ για τις διορθώσεις!!!

Καλό και το γήπεδο και εγώ το τερματίσα αλλά προφανώς έκανα λάθος σε όλα πρέπει να υπάρχει ισορροπία